μπονσινιόρος

μπονσινιόρος και μπονσινιόρ, ὁ (Μ)

1. τίτλος ανώτερων ρωμαιοκαθολικών ιερωμένων

2. τίτλος δυτικών ευγενών. [ΕΤΥΜΟΛ. < βεν. bonsignor].